stoel

1. Een half dozijn stoelen die in januari 2005 na het eerste en enige project van J. Vander Borght />alter ego/ in croxhapox blijven rondhangen. Drie kleuren: rood, grijs en blauw. Ze laten zich niet opeenstapelen tenzij in onhoudbaar acrobatische opeenstapelingen en staan hierdoor meestentijds in de weg. Tenzij ze gebruikt worden. Het gebruikelijke corvee: opvang van zitgrage tweevoeters, bijspringen tijdens een vergadering, toestaan dat er al eens iemand op gaat staan om een vijs in de muur te draaien. Tijdens het project had Joris met tippex op elke stoel een zin aangebracht. Opmerking, sneer, verzuchting. Op de blauwe bijvoorbeeld staat de zin I sit and wait. Later Tim Onderbeke met de opmerking dat die stoelen, hij heeft dat op internet gezien, best een klets geld waard zijn. Als ze in goeie staat zijn tenminste.
2. Plusminus 30 stoelen uit de reserve van het Kask die vanaf 2007 ingebracht worden, meestal tijdens toonmomenten of afstudeerprojecten van studenten. Stapelbaar en soms voorzien van schriftuur, krassen, graffiti, vlekken, enkelvoudig of gelaagd.
3. Twee zwarte fauteuils van simileer, ook wel similileer in de volksmond, kunstleer, uit den Ikea van Smetlede zoals die plek genoemd wordt, een megabrocante op grondgebied Lede, die vanaf 2006 in het kantoortje voor kantoorwerk en aanverwante bezigheid gebruikt worden. Zitten lekker. Van een van beide fauteuils zit een poot los.
4. Drie bruine barkrukken à 50 euro het stuk, aangeschaft in bovenvermelde megabrocante. Daar hadden ze een lot van twee dozijn barkrukken, allemaal dezelfde.
5. Het kinderstoeltje van Grégory Decock (F), een antiek stoeltje waar zijn moeder naar het schijnt veel waarde aan hecht maar dat om een of andere reden na het GM-project (2007) toch in croxhapox blijft rondhangen. Ook aan het bijhorende lessenaartje wordt veel waarde gehecht.
6. Een stoel waarop Wouter Cox het kenteken 666 aanbrengt. (crox 12, januari 1991) Of liever, de stoel waarover Wouter Cox een witte t-shirt drapeert, die proper aan een kleerhanger hangt, waarop het kenteken 666 aangebracht werd. Hoe het kenteken aangebracht werd, is vergeten tijd.
7. Een gehavende stoel met een blauw rug- en zitvlak. Niet helemaal duidelijk wanneer het ding in croxhapox belandt.
8. Op een dag steekt Susan Clynes twee kerkstoelen binnen waar van zonder pardon de rugleuning afzaagt.
9. Twee metalen stoelen zonder zit- en rugkussen, modellekes van eind jaren zestig of midden jaren zeventig, hier en daar een spat roest, volstrekt onstapelbaar wat er logischerwijs niet de bedoeling van was en wel schoon om naar te kijken, eigenlijk. Hoe ze in croxhapox terecht kwamen, weten we niet. Aan het eind van een project blijft er wel vaker van alles en nog wat liggen, dingen waar opeens geen hond naar omkijkt.
10. Voor Return To A Temporary Calm knutselen Rudy en Lorenzo (2010) drie zitbanken ineen, zo fijn ineengeknutseld dat ze al uit elkaar vallen als ge moet niezen, of, scherper geformuleerd, een scheet laat. Na het project belanden ze in de stockruimte (een aparte historiek heeft ze, die stockruimte), nog later worden ze tot brandhout verwerkt.
11. De zittende mens. Nel Aerts tijdens haar solo project in 2010. Het ritueel. Ze zit aan het eind van de corridor, net voor de bezoeker de grote zaal achterin betreedt, en overhandigt aan elke bezoeker een zorgvuldig afgewerkte enveloppe met een uitnodiging om aan het eind van het project een van de vele stukjes hout, genummerd van 1 tot 300, te komen afhalen. Adam Geczy (AU) tijdens Toasting On The World Food Crisis With A Bottle Of Dom Perignon (2007). Beklijvend moment. Hij zit aan een kleine tafel waarover een wit doek gedrapeerd werd. Op de tafel staat de fles Dom Perignon en een fluitglas. Boven zijn hoofd is de projectie van een tekst die zin na zin in beeld komt, eigenlijk een beetje zoals een speelfilm sans images. Adam tilt het beeld op een inhoudelijk niveau. Hij zit aan een witte, propere tafel, drinkt Dom Perignon, zijn gezicht is volledig wit, hij zegt geen woord en er is helemaal niets waaruit had kunnen blijken dat hij zich zelfs maar op zeer minieme manier bewust is van zijn buitenissige gedrag. Helemaal in z'n eentje drinkt hij de fles champagne leeg. Een enkele geut, een enkel teugje van zo'n glas Dom Perignon is het equivalent van een jaarloon voor lui die bijvoorbeeld, ik pik er maar wat uit, in Burkina Fasso wonen. 
Alan Smith tijdens het project Five Collaborations (2007). Hij zit in een lederen fauteuil, het staat midden het project, en glundert, aanschouwt het slagveld. De suppoost aan het kleine, plakhouten tafeltje in de hall, onder de van tijd tot tijd luid ronkende blackstraler. Ze heeft zich warm ingeduffeld en zit over een laptop gebogen. Jonas Scheys en twee andere performers (1 april 2007) tijdens het uitvoeren van een werk van John Cage. Ze bevinden zich in de kantoorruimte. Op hetzelfde ogenblik zit een van de andere performers in de grote zaal achterin en voert, van zelfde componist, een werk voor schrijfmachine uit, een korte handeling die later die avond door een van de andere performers herhaald wordt.
In 2004 was er nog geen blackstraler in de hall. CarianaCarianne /het eerste project, crox 118, april 2004/ zit in de hall, vlak naast de deur die op de corridor uitgeeft, ze leest of schrijft en houdt haar benen boven het straalkacheltje, zo ongeveer de enige manier toen om de zitmarathon vol te houden. Hans Bryssink en de studenten van 2de bachelor Multimediale Vormgeving, 6 jaar later. Ze zitten in de hall en bespreken wat ze volgend seizoen gaan doen.
12. Voor Tagmosis at Croxhapox (december 2008) huren Eli van Ciclic en Lazara van Mahaworks een tribune en die zit nog goed vol ook.
13. De vergaderstoel. Een directeurszetel. Twee bierbakken: de luie zetel. Drie bierbakken: het déjà-vu van De Morgen op een rijtje. Vier bierbakken: een steunpunt voor de kletsmajoor. Een plankje, de boomstam, alles wat zelfs maar bij benadering aan het platte vlak beantwoordt, komt in aanmerking.
14. In 2009 schaffen Johan Boutelegier en Hannah zich een nieuwe sofa aan. De oude, een met bruin weefsel overtrokken driezitter, maakt van eind maart tot midden augustus 2009 deel uit van het crox-zitmeubilair en komt helemaal aan het eind van het project in Brainbox2 terecht. Tijdens de finissage is er een concert van The Singing Painters en gebruikt Michaël de melkbruine sofa als zitplaats.