Clark, Petula

En ge zijt algelijk ontroerd, daar hoog boven op de watertoren van aalst, want ge herinnert u het verhaal dat boon op de vooravond van zijn dood aan jeanneke, zijn vrouw, vroeg om dat plaatje nog eens te draaien, om met haar nog eens te dansen op zijn lijflied, this is my song van petula clark, dat lied waarvan de melodie eigenlijk van charlie chaplin is... en dat jeanneke zich achteraf afvroeg waarom hij dat toen per se wou doen, nog een laatste keer dansen, alsof hij zijn dood voorvoeld had. Ge staat daar op het kerkhof van Aalst bij het graf van Louis Paul Boon, Guido De Bruyn, crox-boek Nr 10 (2008), fragment blz. 46.

---> Boon
---> Brouwers