alter ego

'Persoon die iem. in alles bijstaat of vervangt, onafscheidelijk metgezel (in ‚t bijzonder echtgenoot of echtgenote)‘. Deze definitie komt uit de Dikke van Dale.

De alter ego’s van Joris Van der Borght zijn persoonlijke instrumenten. Dr Al.If, NGIP, W.O.K en NCNP hebben elk een gedefinieerde en welomlijnde identiteit. W.O.K, het vroegste alter ego van Van der Borght, staat voor een inhoudelijk en experimenteel onderzoek van de actuele scene. Zodra dit onderzoek afgerond is, een onderzoek dat eind jaren tachtig begint, verschijnen andere alter ego’s ten tonele. Van der Borght werkt vanaf dan alleen nog via alter ego’s. Vaak gaat het om concepten en structuren waar andere kunstenaars bij betrokken geraken. Van der Borght zelf, als naam, blijft volledig op de achtergrond. Zijn eerste en voorlopig enige project als J. Van der Borght is overigens een crox-project: Sacre Bordel (crox 130-crox 131, januari 2005). Alle andere projecten zijn het werk van een van de vele alter ego’s.

De mysterieuze meneer Smith, het actiefste alter ego van Peter Morrens, is met woorden bezig. Smith is geen poeet en is wel een poeet, hij is een meester in het opengooien van gemeenplaatsen zonder daar veel meer voor nodig te hebben dan 1 enkele opmerking.

van grossiert in alter ego's. Midden jaren tachtig is er Ilya Raache. De meest opvallende publicaties van Raache zijn die in Wolfsmond, Deus Ex Machina en Diogenes, alles eind jaren tachtig. Midden jaren negentig ontstaan Krystzof Denek (CZ) en Thomas Karz (D). Denek, een malcontente en roodharige bioloog die met Die Rote Armee Fraktion dweept, komt in Nicaragua om het leven. Er is weinig bekend over de omstandigheden. Thomas Karz (D) is een leerling van Stockhausen en Berio. Midden jaren zeventig komt hij in aanraking met het werk van Joseph Beuys. Resideert drie keer gedurende een min of meer lange periode in Gent en komt met enige regelmaat in het programma van croxhapox aan bod. In 1986 participeert hij in Antichambre, de tegenvoet van Chambres d'Amis. Zijn eerste crox-project is een instalraam, 'Kausale Zusammenhange' (juni 1996). Over andere alter ego's, de Italiaanse kunstenares Ottavia Maria Otti en Brian Konn, een transsexuele albino met Viëtnamese roots, is minder bekend.

Hastings en Jeevers, resp. Thomas Broadbent en Hans van Heirseele, ontmoeten elkaar tijdens een touring trip naar London en Oxford. Later is er Frips, sinds circa 2003 een vaste waarde in het mailart network. Paridada, alias Sjoerd Paridaen, is er sinds eind jaren zeventig mee vervlochten.