Pültau, Dirk

CROXHAPOX, EEN NIEUWE START - Orbus Pictus 3 van Edwin Carels in vzw Croxhapox, Aannemersstraat 54, 9040 Sint-Amandsberg. Open vr. tot zo. van 14 tot 20u. - Tot 5 februari. GENT - Ze begonnen zo'n vijf jaar geleden in een kraakpand op het Beverhoutplein, dicht bij de Sint-Jacobskerk. Heel bescheiden. We bezochten er toen twee tentoonstellingen, één met een installatie van Sjoerd Paridaen en een andere met kleine foto's van Daniël Libens, beiden leraar aan de Gentse Akademie. We recenseerden ze ook allebei en, voor zover we ons herinneren, niet eens zo negatief. Nadat het pand werd afgebroken organiseerde de vzw een aantal minder sedentaire projekten: En passant in (winkel)etalages, en een aktie met copy-art. Nu hebben ze weer een klein maar gastvrij verblijf, in de sous-sol van een huis in de Aannemersstraat in Gent.

Edwin Carels (De andere cinema) heeft omzeggens de hele ruimte ingepakt. Op de vloer liggen ingepakte kranten, aan het plafond hangen schimmige foto's uit een krant. Een projektor werpt een beeld op een grote plaat: een uitvergroot beeld van een stukje huid, dat op de lens geplakt is. Ongelooflijk persoonlijk, maar tegelijkertijd oogt het heel onpersoonlijk: de struktuur van de menselijke huid vormt gewoon een raster op de glazen plaat, een raster zoals bij krantenfoto's dat, als je de foto's van dichtbij bekijkt, alleen maar uit puntjes blijkt te bestaan. Deze installatie balanceert op de grens tussen de banaliteit van een vanzelfsprekende betekenis (zoals de krantenfoto's) en het voelbare verlies aan betekenis (de geprojekteerde huid). Doordat je het verlies aan betekenis echt voelt, ontstaat het verlangen om er terug naar op zoek te gaan, om je af te vragen wat er gezegd wordt - terwijl krantenfoto's en TV-beelden op zich, daar loop je gewoon aan voorbij. Carels' enscenering wil soms met teveel nadruk uitleg verschaffen, maar er zitten best elementen in die daar doorheen priemen./ En ondertussen weet Hans van Heirseele al zijn nieuwste plan te melden: zijn volgende tentoonstelling zal er één met kindertekeningen zijn, tekeningen van kinderen tussen 10 en 12 jaar uit een BLO school. Waarom juist? Ze zijn fenomenaal, zegt van Heirseele. Ik zei tegen die begeleider: deze tekeningen verdienen een tentoonstelling. Hij geloofde me eerst niet. Maar ze komt er. (DP)